chapitre précédent retour chapitre suivant

Évangiles en corse – Jean 10

A parabula di u pastricciali

10 « A vi dicu da veru, quiddu chì ùn entri pà u cataru in a chjostra di i pecuri, ma ci ghjunghji pà in altrò, hè un latru è un banditu ; 2 ma quiddu chì ci entri pà u cataru hè u Pastori di i pecuri. 3 À eddu u guardianu li apri a porta, i pecuri sentini a so boci, ed eddu chjama i so pecuri, ugnuna di nomu è i faci escia. 4 Quand'eddu faci escia tutti i so pecuri, li viaghja nanzi, è i pecuri u suvetani, chì cunnoscini a so boci. 5 Ma un frusteru ùn lu suvitarani è scapparani, parchì a boci di i frusteri ùn la cunnoscini. » 6 Ghjesù li dissi stu asempiu, ma eddi ùn capitini ciò ch'eddu dicia.

Ghjesù u Pastori bonu

7 Ghjesù dissi dinò : « da veru a vi dicu, eiu socu u cataru di i pecuri. 8 Tutti quiddi chì sò vinuti nanzi à mè sò latri è banditii, ma i pecuri ùn l'ani micca stati à senta. [i Vede Ghjr 23,1 ; Esch 34,2-3.] 9 Eiu socu u cataru : si unu passa par mè sarà salvu, intrarà è isciarà, è truvarà i pascuri. 10 U latru ùn veni cà par furà, pulsà è tumbà ; eiu socu ghjuntu da ch'eddi abbiini a vita, è ch'eddi l'abbiini à voli ni più. 11 Eiu socu u Pastori bonuj ; u Pastori bonu dà a so vita pà i so pecuri ; [j Paragunà cù Sal 23,1 ; Is 40,11 ; Esch 34,15 ; 37,24.] 12 u servu chì ùn hè Pastori è chì i pecuri ùn sò i soii, guarda u lupu chì veni, si laca i pecuri è scappa è u lupu i si pidda è i sparguddeghja, 13 parchì eddu hè pacatu è di i pecuri ùn ni hà primura. 14 Eiu socu u Pastori bonu, cunnoscu i me pecuri è i me pecuri mi cunnoscini, 15 com'eddu mi cunnosci u Babbu, è chì eiu cunnoscu u Babbuk, è docu a me vita pà i me pecuri. [k Vede Mt 11,27 ; Lc 10,22.] 16 Ed aghju altri pecuri chì ùn sò micca di issa chjostra ; ancu quiddi, mi tocca à fà li rientra è sintarani a me boci, è sarà una banda sola, è un Pastori solu. 17 Par quissa u Babbu mi teni caru, parch'e' docu a me vita, par riacquistà la. 18 Nimu a mi togli, ma a docu da par mè. Aghju u puteri di dà la, è aghju u puteri di riacquistà la ; issu cumandu l'aghju ricivutu da u me Babbu. »

19 È ci fù dinò a divisioni ind'è i Ghjudei par via di issi paroli. 20 Chì parechji d'eddi diciani : « hà un dimoniu, è svarieghja ; ma chì u steti à senta ? » 21 Altri diciani : « issi paroli ùn sò di unu indimuniatu ; soca un dimoniu pò apra l'ochji di i cechi ? »

Ghjesù ricusatu da i Ghjudei

22 Tandu ci fù a festa di a Dedica di u Tempiul in Ghjerusalema. Era l'inguernu, [l Dedica : a festa si facia in Ghjerusalemi, à a fin di dicembri, par ricurdà a rifacitura è a dedica nova di l'altari di u Tempiu, fatti da u patriottu ghjudeiu Ghjuda Maccabeu in u 165 o 164 nanzu à Cristu.] 23 Ghjesù spassighjaia in u tempiu, sottu à u portacu di Salamonu. 24 L'accampetini i Ghjudei è li dissini : « insini à quandu ci avarè da tena infurficati ? Sì tù sè u Missia, dì la ci à palesu !  » 25 Ghjesù li risposi : « a vi aghju ditta è ùn criditi ; l'opari ch'e' facciu in nomu di u me Babbu, sò eddi chì tistimunieghjani par mè ; 26 ma voi ùn criditi, parchì ùn seti di i me pecuri. 27 I mei i pecuri sentini a me boci, ed eiu i cunnoscu, è mi suvetani, 28 Ed eiu li docu a vita eterna, ùn si pirdarani mai è nimu i cacciarà da in manu à mè. 29 U me Babbu chì i mi deti hè più altu cà tutti, è nimu i pò caccià da in manu à u Babbu. 30 Trà mè è u Babbu, semu unu solu. » 31 I Ghjudei accolsini dinò petri par tumbà lu à pitrati. 32 Ghjesù li risposi : « vi aghju fattu veda parechji opari beddi chì venini da u Babbu ; par qualessa di issi opari mi tumbeti à pitrati ? » 33 I Ghjudei li rispunditini : « micca pà una opara bedda, ma pà a ghjastema, è parchì tù, chì sè un omu, ti fai Dium. » [m Vede Lv 24,16.] 34 Ghjesù li risposi : « ùn hè scritta in a vostra Legi : ‘aghju dittu : seti Diin?’ [n Sal 82,6] 35 A Legi chjama ‘Dii’ quiddi chì a parola di Diu li hè stata mandata, è ùn si pò squassà a Scrittura. 36 È à mè, quiddu chì u Babbu hà santificatu è mandatu in u mondu, mi diti ‘ghjastemi’ parch'e' aghju dittu : socu u Fiddolu di Diu ? 37 S'e' ùn facciu l'opari di u me Babbu, ùn mi criditi puri ; 38 ma s'e' i facciu, ancu sì vo' ùn criditi à mè, criditi in ì l'opari, chì vo' sappiiti chì u Babbu hè in mè, ed eiu in lu Babbu. » 39 Eddi pruvetini (dinò) à arristà lu, ma li scappeti da in mani.

40 È andeti dinò da Ghjurdanuo in dà, induv'eddu battizava prima Ghjuvanni, è ci steti. [o Vede 1,28.] 41 È parechji andetini à truvà lu è diciani : « Ghjuvanni segni miraculosi ùn ni hà fattu nisciunu, ma tuttu ciò ch'eddu hà dittu Ghjuvanni à puntu di quissu era vera. » 42 È parechji criditini in eddu quandì dà.

chapitre précédent retour chapitre suivant