chapitre précédent retour chapitre suivant

Évangiles en corse – Jean 11

Morti di Lazaru

11 Ci era un malatu, Lazaru di Betania, u paesi di Maria è di a suredda Martap. [p Lazaru era un nomu chì si truvaia à spessu tandu. Hè una forma accurtata d'Eleazaru (Diu t'aiuti).] 2 Maria era quidda chì aia ribuccatu u parfumu addossu à u Signori è li aia asciuvatu i pedi cù i so capeddi ; ed era malatu u frateddu, Lazaruq. [q Si vega 12,3.] 3 I sureddi mandetini à dì à Ghjesù : « o Signori, eccu chì quiddu chì ti teni caru hè malatu. » 4 Intesu cusì, Ghjesù dissi : « quista a malatia ùn hè pà a morti, ma pà a gloria di Diu, da ch'edda ghjovi à glurificà u Fiddolu di Diu. » 5 Ghjesù tinia caru à Marta, à Lazaru è a suredda. 6 Ma quandu eddu intesi ch'eddu era malatu Lazaru, impunteti dui ghjorni in u locu duva eddu era, 7 è po dopu dissi à i discipuli : « vultemu ghjà in Ghjudea ! » 8 I discipuli dicini : « Rabbì, ùn hè tantu i Ghjudei ti vuliani tumbà à pitrati, è tù volti ? » 9 Ghjesù risposi : « ùn sò dodici l'ori di u ghjornu ? À chì viaghja di ghjornu ùn inciampa, parchì eddu vedi a luci di issu mondu. 10 Ma à chì viaghja di notti inciampa, parchì eddu ùn hà luci in eddu. » 11 Cusì parlò, è poi li dissi : « u nostru amicu Lazaru si hè addurmintatu ; ma partu à svighjà lu. » 12 Tandu i discipuli dissini : « o Signori, s'eddu si hè addurmintatu sarà salvu. » 13 Chì Ghjesù aia parlatu di a morti di Lazaru, ma eddi pinsaiani ch'eddu parlessi di l'addurmintà si di u sonnu. 14 Tandu Ghjesù li dissi chjaru : « Lazaru hè mortu, 15 è mi ralecru di ùn essa ci statu, par voi, par chì vo' crerghiti. Ma aiò, andemu in casa soia. » 16 Tandu Tumasgiu, chjamatu Didimu, dissi à l'altri discipuli : « andemu ancu noi à mora cun eddu ? »

Ghjesù, a risurrizzioni è a vita

17 Ghjuntu quandì dà, Ghjesù truveti à Lazaru chì era aghjà in a tomba da quattru ghjorni. 18 Betania era vicinu da Ghjerusalema, sarà stata à trè chilomitri. 19 È parechji di i Ghjudei erani ghjunti ind'è Marta è Maria da cunsulà li pà u frateddu. 20 Or Marta quand'edda intesi ch'eddu ghjunghjia Ghjesù, isciti à truvà lu ; è Maria staia in casa à posà. 21 Tandu Marta dissi à Ghjesù : « o Signori, sì tù ci fussi statu me frateddu ùn saria mortu ; 22 ma ancu avà a socu chì tuttu ciò chì tù dumandarè à Diu, Diu a ti darà. » 23 Ghjesù li dici : « to frateddu risuscitarà ? » 24 Marta li dici : « a socu ch'eddu risuscitarà in a risurrizzioni di l'ultimu ghjornur. » [r Vede Dn 12,2.] 25 Ghjesù li dici : « eiu socu a risurrizzioni è a vita ; à chì credi in mè, ancu s'eddu hè mortu, sarà vivu, 26 è ogni omu chì vivi è credi in mè ùn murarà mai più ; a credi quissa ? » 27 Edda li dici : « isiè, o Signori, eiu crergu chì tù sè u Cristu, u Fiddolu di Diu, quiddu chì veni in u mondu. »

Ghjesù pienghji

29 Cusì dissi, è po andeti è chjameti à Maria a suredda, à l'appiattu, dicendu : « u Maestru hè quì è ti chjama. » 29 Intesu cusì, quidda s'arrizzeti à a lestra è andeti à truvà lu. 30 Ghjesù ùn era ancu intrutu in paesi, ma era sempri quandì dà duv'è Marta l'aia scontru. 31 Tandu i Ghjudei chì erani in casa cun edda à cunsulà la, videndu chì Maria si era arritta à a lestra è era sciuta, a suvitetini,cridendu ch'edda andessi à a tomba par pienghja. 32 Or Maria, quand'edda ghjunsi induva eddu era Ghjesù, è ch'edda u visti, li si lampeti à i pedi dicendu : « o Signori, sì tù ci fussi statu, me frateddu ùn saria mortu ? » 33 Ghjesù, quand'eddu a visti chì piinghjia, è ch'eddu visti tutti i Ghjudei ghjunti cun edda chì piinghjiani, fù affannatu è cunturbatu assai, 34 è dissi : « induva l'eti missu ? ». Li dicini : « o Signori, veni è vedi. » 35 È Ghjesù piensi. 36 Tandu i Ghjudei dissini : « imbeh ! u tinia caru mì ? » 37 Ma trà eddi unipochi diciani : « eddu chì hà apartu l'ochji à u cecus, ùn l'avaria pussuta fà chì quistu ùn murissi ? » [s Vede 9,6.]

Lazaru risuscitatu

38 Ghjesù, affannatu dinò, ghjunsi à a tomba ; era una sapara sarrata cù una petrat. [t In Palistina tandu i tombi erani à spessu scavati in u scoddu è sarrati cù una tonda. Vede Mt 27,60 ; Mc 15,46 ; Lc 24,2.] 39 Ghjesù dissi : « cacceti a petra. » A suredda di u mortu, Marta, li dici : « o Signori, puzza dighjà, chì sò quattru ghjorni ch'eddu hè mortu. » 40 Ghjesù li dici : « ùn la ti aghju ditta chì sì tù credi, vidarè a gloria di Diu ? » 41 Tandu caccetini a petra ; è Ghjesù alzeti l'ochji è dissi : « o Bà, ti ringraziu d'avè mi intesu. 42 Eiu a socu chì tù mi senti sempri, ma dicu cusì pà a ghjenti accolta quì, ch'eddi crerghini chì tù mi ai mandatu. » 43 È dopu dittu cusì briuneti à boci rivolta : « o Lazaru, veni fora ? » 44 Iscì u mortu cù i mani è i pedi liati cù i strisci, è a faccia fasciata d' un linzoluu. Tandu Ghjesù li dici : « sciudditi lu è lacheti lu andà. »

Volini tumbà à Ghjesù

(Mt 26,1-5 ; Mc 14,1-2 ; Lc 22,1-2)

45 Parechji di i Ghjudei vinuti ind'è Maria, chì aiani vistu ciò ch'eddu aia fattu, criditini in eddu. 46 Ma unipochi andetini ind'è i Farusei è li dissini ciò ch'eddu aia fattu Ghjesù. 47 Cusì i capisacerdoti è i Farusei adunitini un Cunsigliu è dissini : « chì faremu ? Chì quistu l'omu faci i segni miraculosi assai. 48 Sì no' lachemu ch'eddu fia cusì, ani da creda tutti in eddu, è vinarani i Rumani è ci piddarani u nostru locu è a nostra nazioni. » 49 È unu d'eddi, Caifassu, chì era capisacerdoti quiddu annu, li dissi : « ùn ci capiti nudda ; 50 Soca ùn feti casu ch'eddu vi cunveni ch'eddu morghi un omu solu pà u populu è ch'edda ùn sprufondi micca a nazioni sana ? » 51 Quissa ùn la dissi da par eddu, ma issendu capisacerdoti quiddu annu, dissi da Prufeta chì Ghjesù aia da mora pà a nazioni, 52 è ùn solu pà a nazioni, ma ancu par aduniscia i fiddoli di Diu spapersi è ch'eddi siani unu. 53 Da quiddu ghjornu diciditini di tumbà lu.

54 Cusì Ghjesù ùn passighjò più à palesu à mezu à i Ghjudei, ma da quandì dà si ni andeti in un locu vicinu à u disertu, in una cità chjamata Efraimv, è ci steti cù i so discipuli. [v Efraim : à vinti chilometri à N.E. di Ghjerusalemi.]

55 Ed era vicina a Pasqua di i Ghjudei, è parechji di u locu cuddetini à purificà si in Ghjerusalema, nanzi à a Pasqua. 56 Circaiani à Ghjesù è, accolti in u tempiu, diciani trà eddi : « chì vi ni pari ? Ùn ci avarà da vena à a festa ? » 57 È i capisacerdoti è i Farusei aiani publicatu cumandi chì sì calchissia sapissi induv'eddu era, ch'eddu u dinuncessi, da fà lu arristà.

chapitre précédent retour chapitre suivant