chapitre précédent retour chapitre suivant

Évangiles en corse – Jean 5

Ghjesù guarisci un paraliticu

5 Dopu, ci fù una festa di i Ghjudei è Ghjesù cuddeti in Ghjerusalema. 2 È in Ghjerusalema, à cantu à a porta di i Pecuri, ci hè un bagnatoghju ch'eddi chjamani Betsata in abreiu, è chì hà cinqui archi. 3 Sottu à issi archi erani stracquati una mansa d' infermi, cechi, scianchi è paralizati. 4 [...] 5 È quandì dà ci era un omu chì era infermu da trentottu anni in quà. 6 Ghjesù u visti stesu quandì dà, seppi ch'eddu era cusì da longu tempu, è li dissi : « voli essa risanatu ? » 7 U infermu li risposi : « o Signori, ùn aghju à nimu chì mi possi fà entra in lu bagnatoghju quand'edda boddi l'acqua ; chì, mentri ch'e vocu, fala un antru nanzi à mè. » 8 Ghjesù li dici : « arrizza ti, pidda u to catalettu è viaghja ! » 9 È l'omu fù risanatu subitu, piddeti u catalettu è viaghjeti.

Ed era un sabbatu quiddu ghjornu.10 Si faci chì i Ghjudei diciani à l'omu guaritu : « hè sabbatu è ùn devi micca purtà u to catalettuq » [q Paragunà cù Ghjr 17,21 ; Ne 13,19.] 11 Ma eddu li risposi : « quiddu chì mi hà risanatu mi hà dittu : pidda u to catalettu è viaghja. » 12 Li dumandetini : « quali hè l'omu chì ti hà dittu : pidda è viaghja ? » 13 Ma l'omu risanatu ùn sapia quali eddu era, chì Ghjesù era sparitu in la folla chì era quandì dà. 14 Da dopu, Ghjesù u infattò in u tempiu è li dissi : « a vedi, sè risanatu, ùn piccà più, ch'eddu ùn ti accadi peghju. » 15 L'omu isciti è feci sapè à i Ghjudei chì quiddu chì l'aia risanatu era Ghjesù. 16 È i Ghjudei erani appressu à Ghjesù, parch'eddu aia fattu cosi simuli in sabbatu. 17 Ma Ghjesù li rispundia : « u me Babbu travadda ancu ad avà, è ancu eiu travaddu. » 18 Par quissa i Ghjudei erani ancu più accaniti à fà lu mora, una par via ch'eddu ùn rispittaia micca u sabbatu, una antra, ancu peghju, parch'eddu dicia chì Diu era propiu u Babbu, è, cusì, si facia u paru di Diu.

U Puteri di u Fiddolu

19 Ghjesù risposi è dissi : « a vi dicu da veru, u Fiddolu ùn pò fà nudda da par eddu, for di ciò ch'eddu vedi fà da u Babbu ; chì tuttu ciò ch'eddu faci u Babbu, u Fiddolu faci listessa. 20 Chì u Babbu teni caru u Fiddolu è li metti à palesu tuttu ciò ch'eddu faci, è li palisarà opari ancu più maiò, chì vo' ni siati maraviddati. 21 Chì, com'è u Babbu sceta i morti è li dà a vita, cusì ancu u Fiddolu dà a vita à quali eddu voli. 22 Chì u Babbu ùn ghjudicheghja à nimu, ma u ghjudiziu l'hà datu sanu à u Fiddolu, 23 da chì tutti unorini u Fiddolu com'eddi unorani u Babbu ; à chì ùn unora u Fiddolu, mancu unora u Babbu chì u mandeti. 24 A vi dicu da veru, à chì senti a me parola è credi in quiddu chì mi mandeti, hà a vita eterna, è ùn hè suttumissu à u ghjudiziu, ma hè passatu da a morti à a vita. 25 A vi dicu da veru, veni l'ora - è ci semu - chì i morti ani da senta a boci di u Fiddolu di Diu è chì quiddi chì avarani intesu sarani vivi. 26 Chì com'è u Babbu hà a vita in sè, cusì hà datu ancu à u Fiddolu d'avè a vita in sè. 27 È li hà datu u puteri di ghjudicà, parch'eddu hè Fiddolu d'Omu. 28 Ùn vi ni maraviddeti, chì veni l'ora chì tutti quiddi chì sò in i tombi ani da senta a so boci, 29 è chì quiddi chì ani fattu u bè isciarani pà a risurrizzioni di a vita, è quiddi chì ani fattu u mali pà a risurrizzioni di u ghjudiziur. » [r Si vega Dn 12,2.]

30 « Eiu da par mè ùn possu fà nudda ; ghjudicheghju sicondu ciò ch'e' sentu, è u meiu u ghjudiziu hè ghjustu, parchì ùn cercu u meiu u vulè ma u vulè di quiddu chì mi mandeti. »

Tistimunianza par Ghjesù

31 « S'e' tistimunieghju par mè stessu, a me tistimunianza ùn hè vera. 32 Un antru tistimunieghja par mè, è socu ch'edda hè vera a tistimunianza ch'eddu mi faci. 33 Eti mandatu ghjenti ind'è Ghjuvanni, ed eddu hà tistimuniatu pà a viritàs. [s Vede 1,19-27 ; 3,22-30.] 34 Ma eiu, ùn ricevu micca tistimunianza da un omu, dicu cusì da chì vo' siati salvi. 35 Quiddu era a lampada accesa è chì luci, è voi eti vulsutu ralicrà vi una stonda in a so luci. 36 Ma eiu aghju una tistimunianza più alta cà quidda di Ghjuvanni ; chì l'opari chì u Babbu mi hà datu ch'e' i cumpiissi, l'opari stessi ch'e' facciu, tistimunieghjani par mè, chì u Babbu mi hà mandatu. 37 È eddu stessu, u babbu chì mi hà mandatu, hà tistimuniatu par mè, ùn eti mai intesu a so boci, nè vistu a so figura, 38 è a so parola ùn l'eti micca in drentu à voi, posta chì vo' ùn criditi quiddu ch'eddu hà mandatu. 39 Spizzicheti i Scritturi, parchì vo' criditi d'avè a vita eterna in eddi ; ebbè, sò eddi chì tistimunieghjani par mèt. [t Vede 1,45 è a nota.] 40 È ùn vuleti vena ind'è mè par avè a vita. »

41 « Gloria da l'omini ùn ni ricevu 42 ma vi cunnoscu, a socu chì l'amor di Diu ùn l'eti in voi. 43 Eiu socu vinutu in nomu di u me Babbu, è ùn mi riciviti. ; è s'eddu ni veni unu in nomu di sè stessu, quiddu l'éti da riceva. 44 Comu pudeti creda, voi chì riciviti a gloria unu da l'altru, è mancu circheti a gloria chì veni da Diu solu ? 45 Ùn pinseti ch'e' avissi da essa eiu ad accusà vi davanti à u Babbu. Quiddu chì vi accusa hè Musèu, in quali vo' eti missu a vostra spiranza. [u Paragunà cù Dt 31,26-27.] 46 Chì sì vo' cridissiti in Musè, cridariati ancu in mè ; chì quiddu hà scrittu à puntu di mèv. [v Paragunà cù Dt 18,15] 47 È sì vo' ùn criditi i so Scritturi, comu cridareti i me ditti ? »

chapitre précédent retour chapitre suivant