chapitre précédent retour chapitre suivant

Évangiles en corse – Matthieu 17

A trasfigurazione

(Mc 9,2-13 ; Lc 9,28-36)

17 Sei ghjorni dopu Ghjesù piglia cun ellu à Petru, à Ghjacumu cù u fratellu Ghjuvanni è i si porta da parte nantu à un altu monte. 2 Custì muta forma davanti à elli. È a so faccia lucia cum'è u sole, è i so panni eranu venuti bianchi cum'è a lucer. [r Paragunà cù 2 Pt 1,16-18.] 3 Ed eccu davanti à elli à Musè ed Elia chì ragiunavanu cun Ghjesù. 4 Tandu Petru piglia è dice à Ghjesù : « Signore, hè una campa pernoi di esse quì ; s'è tù voli, aghju da mette trè tende, una per tè,una per Musè è l'altra pè Elia. » 5 Mentre ch'ellu parlava, eccu un nulu luminosu chì i ingutuppa à tutti, è una voce falata da u nulu dice : « questu quì hè u mo figliolu predilettu, quellu chì mi ralegra. State lu à sentes! » [s Vede Mt 17,5 è a nota.] 6 Intesu isse parolle, i discepuli spaventati si lamponu di faccia in terra. 7 Ma Ghjesù si avvicinò, i tuccò di manu è li disse : « arritti è ùn abbiate paura ! » 8 Alzanu l'ochji è ùn vedenu chè à Ghjesù solu.

9 Ind'u mentre ch'elli falavanu da u monte, Ghjesù li cumanda cusì : « Ùn dite à nimu ciò chì s'hè palesu quì, prima di chì u Figliolu di l'Omu si sia arrittu da trà li morti. » 10 È tandu i discepuli li dumandonu : « ma cumu serà chì i maestri di a Lege dicenu ch'ellu ci vole prima ch'ellu venghi u prufetu Eliat? » [t Paragunà cù Ml 3,23.] 11 Ellu risponde : « hè vera chì Elia deve vene prima à assestà tuttu, 12 ma eu vi dicu ch'ellu hè ghjuntu digià, ma ùn l'anu micca cunnisciutu è li anu fattu tuttu ciò ch'ella li paria. Cusì ancu à u Figliolu di l'Omu l'anu da fà soffre. » 13 Tandu i discepuli anu capitu ch'ellu vulia parlà di Ghjuvanni u Battistu.

Un zitellu indemuniatu

(Mc 9,14-29 ; Lc 9,37-43a)

14 Quand'elli ghjunghjenu avvulegju à a ghjente un omu si avvicina è si lampa in dinochje 15 dicendu : « Signore, abbii pietà di u mo figliolu: hà u malcadutu è soffre u castiguu. Spessu si lampa ind'è u focu è spessu indè l'acqua. [u Vede Mt 4,24 è a nota.] 16 L'aghju purtatu ind'è i to discepuli ma ùn l'anu pussutu guarì. » 17 È Ghjesù risponde è dice : « o leva infida è storta, sin'à quandu aghju da stà cun voi ? sin'à quandu v'aghju da suppurtà ? Purtate mi lu quì ! » 18 Ghjesù minacciò u demoniu è quellu iscì da u zitellu chì fù subitu guaritu. 19 Tandu i discepuli si avvicinanu, u piglianu da parte è li dicenu : « cumu hè chì no ùn l'avemu pussutu caccià noi ? » 20 Ellu li disse : « hè per via di a vostra poca fede ; da veru, a vi dicu, chì s'è vo avete a fede, puru quant'è un granellucciu di mustardav, dicerete à sta muntagna : vai da quì à custì, è anderà ; è ùn ci serà nunda ch'è vo ùn possite fà. [v Un granellucciu di mustarda : u granellu di a mustarda facia da paracone di a chjuculezza. Vede Mt 13,32.] 21 [Ma quessi i demonii, ùn si ne vanu chè s'omu preca è s'omu face u dighjunu.] »

Ghjesù torna à annunzià
ch'ellu hà da more è rinvivisce

(Mc 9,30-33 ; Lc 9,43-45)

22 Cum'elli eranu inseme in Galilea, Ghjesù li disse : « u Figliolu di l'Omu deve esse messu in e manu di l'omi : 23 l'anu da tumbà è hà da risuscità u terzu ghjornu. » Allora i discepuli funu tristi assai.

Ghjesù paca u daziu

24 Quand'elli ghjunsenu in Cafarnau, quelli chì tuccavanu u daziu di u tempiu dissenu à Petru : « u daziu, ùn lu paca micca u vostru maestruw? » [w Vede Es 30,11-16.] 25 Petru rispose : « iè chì u paca. » Entruti in casa, Ghjesù parlò u primu è disse : « chì dici, o Simò ? Una tassa o un impositu, i rè di a terra à quale u facenu pacà : à i so figlioli o à i furesteri ? » 26 Ellu rispose : « à i furesteri. » È Ghjesù disse : « dunque i figlioli ùn sò micca ubligati à pacà. 27 Ma ùn femu scandalu ; vai à u mare, lampa l'ambu per piscà è u primu pesciu ch'è tù piglierai, apri li a bocca chì ci ai da truvà una muneta di argentu : piglia la è dà la per mè è per tè. »

chapitre précédent retour chapitre suivant